بروز اين استباط در برخى محافل سياسى ايالات متحده آمريکا که پس از سقوط جهان دو قطبي، خلائى در نظام جهانى پديد آمده است، برخى از آنان را بر آن داشت تا ايده‌هائى را درباره چگونه پر کردن اين خلأ و چگونه شکل دادن به نظام ژئوپوليتيک جهان يپش کشند؛ اينکه جهان سياسى فرا آينده، تحت عنوان ”نظام نوين جهاني“، از ساختارى تک قطبى برخوردار خواهد شد يا جهانى خواهد بود که ”برخورد تمدن‌ها“ در آن، تاريخ را به پايان خواهد برد. اين ايده‌‌هاى آمريکائى در حالى‌ پيگيرى مى‌شود که جهان سياسى آثار و نشانه‌هائى از حرکت عمومى دگرگونى‌ها در نظام ژئوپوليتيک، در راستاى پديد آمدن يک نظام چند قطبى دارد؛ نظامى که رقابت‌هاى اقتصادى در آن جايگزين رقابت‌هاى ايدئولوژيک مى‌شود و چيره شدن نظام اقتصاد بازار آزاد (کاپيتاليزم مطلق) بر ژئوپوليتيک جهاني، نياز به مطالعه جهان ژئوپوليتيک شکل‌گيرنده قرن بيست و يکم را پيش مى‌کشد تا با اقتصاد جهانى شده و جهان اقتصادى شده در ديدگاه‌هاى ويژه ژئوپوليتيک نوين آشنائى بيشتر و بهترى حاصل آيد.

...